Ο λόγος ύπαρξης του παρόντος ιστολογίου βρίσκεται μέσα στα λόγια του Τζόν Σουϊντον, πρώην αρχισυντάκτη των New York Times, για τον ανεξάρτητο Τύπο.

«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω. Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο….

Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο….

Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες».
Πηγή
« Η ανύποτη ιστορία της εργασίας», του Richard O. Bayer, εκδόσεις United Electrical, Radio & Machine Workers of America, NY 1979.

Ότι πιο ενδιαφέρον βρίσκουμε στην μπλογκόσφαιρα θα το μεταφέρουμε εδώ. Αναρτήσεις γεμάτες συμπάθειες και προσωπικές εκτιμήσεις αλλά χωρίς ταμπέλες και πολιτικές σκοπιμότητες.

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Δε συμβιβάζομαι...

Γράφει η Λία Τρ.

Όταν ακούστηκε το κλάμα μου σε αυτό τον κόσμο, είσαστε εσείς εξουσία στα τέλη του ‘70…

Πήγα σχολείο και διάβαζα τα βιβλία που εσείς θέλατε να διαβάζουν τα Ελληνόπουλα…

Κάναμε καταλήψεις στα σχολεία χωρίς να ξέρουμε γιατί, τα νιάτα σε ξέφρενους ρυθμούς – ενθουσιασμός και επανάσταση, αφέλεια και......
άγνοια…

Έψαξα για δουλειά, έκανα αίτηση σε δήμο μα επειδή δεν ήμουν δημότης την απορρίψατε …άλλωστε τι να περιμένατε από μένα?? Μπαινόβγαινα σε εταιρείες ψάχνοντας δουλειά, απογοήτευση, θυμός… Προϋπηρεσία μηδέν…. Τη δίψα μου για εργασία κανείς δεν την εκτίμησε…


Βρήκα την πρώτη μου δουλειά μέσω γνωστού. Μετά από χρόνια ήρθε η απόλυση. Ανεργία, άγχος, θυμός, απογοήτευση, να μπαινοβγαίνω σε εταιρείες σαν βρεγμένη γάτα, να δηλώνω άμεσα διαθέσιμη, με κάρτα ανεργίας, με δίψα για δουλειά και με το βασικό, ευχαρίστως…

Βρήκα δουλειά μετά από καιρό, περήφανη που τη βρήκα μόνη μου… Άραγε φανταζόταν κανείς πως θα έβρισκε δουλειά χωρίς να έχει γνωστό και χωρίς να τάξει ψήφο?? Στην Ελλάδα ζούμε…

Σε όλη μου την πορεία σας βρίσκω μπροστά μου… Τώρα με απειλείτε πως θα μου αρπάξετε από τα χέρια ότι μπόρεσα να κατορθώσω στα 30 φεύγα μου χρόνια… θυμός, απογοήτευση ξανά… Νιώθω σαν το τομάρι νεκρού που από πάνω του τριγυρνούν τα μαύρα κοράκια, σκύβουν λεηλατούν το νεκρό κορμί μου και ξαναπετούν…

Τα όνειρα μου έρμαια στα δικά σας σχέδια ναυαγούν… θα χαθεί η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο?

Ως πότε θα σας βρίσκω μπροστά μου? Μήπως τώρα πρέπει να γίνω ο εφιάλτης σας? Το δημιούργημα τέρας του Φραγκενστάιν που εναντιώθηκε στο δημιουργό του για το κακό που του έκανε?

Το νού σας…

«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή – παρά 40 χρόνια σκλαβιά & φυλακή»…

Πηγή : Ξυπνήστε ρε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails