Ο λόγος ύπαρξης του παρόντος ιστολογίου βρίσκεται μέσα στα λόγια του Τζόν Σουϊντον, πρώην αρχισυντάκτη των New York Times, για τον ανεξάρτητο Τύπο.

«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω. Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο….

Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο….

Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες».
Πηγή
« Η ανύποτη ιστορία της εργασίας», του Richard O. Bayer, εκδόσεις United Electrical, Radio & Machine Workers of America, NY 1979.

Ότι πιο ενδιαφέρον βρίσκουμε στην μπλογκόσφαιρα θα το μεταφέρουμε εδώ. Αναρτήσεις γεμάτες συμπάθειες και προσωπικές εκτιμήσεις αλλά χωρίς ταμπέλες και πολιτικές σκοπιμότητες.

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Γνωρίζετε τι είναι το όσμιο;

Δεν είναι μόνο το πετρέλαιο ο λόγος που βάλανε την χώρα μας σε υποθήκη

Είναι ένα μέταλλο με ατομικό αριθμό 76 και ατομικό βάρος 190,2.
Ανήκει στην ομάδα του λευκόχρυσου και είναι ένα από τα σκληρότερα στοιχεία που βρίσκονται στη φύση. Το στοιχείο με .........τη μεγαλύτερη πυκνότητα απ΄όλα τα γνωστά στοιχεία και το πλέον δύστηκτο μέταλλο της ομάδας του. Τα μεγαλύτερα αποθέματα οσμίου στο κόσμο βρίσκονται στην Τουρκία. Υπολογίζεται ότι τα αποθέματα οσμίου  είναι 127.000 τόνοι. Η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα που έχει αποθέματα είναι η Βουλγαρία με 2.500 τόνους. Η αξία του οσμίου που υπάρχει στην Τουρκία ανέρχετε στα 9 τρισεκατομμύρια δολάρια.Εάν αναλογιστείτε ότι το  εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της χώρας είναι 220 δισεκατομμύρια δολάρια,η αξία του οσμίου είναι 40 φορές μεγαλύτερη από το συνολικό χρέος.


 Οι φυλοδυτικοί δημοσιογράφοι μας άρχισαν να λένε ότι:

 Η Τουρκία είναι μια πολύ πλούσια χώρα για να την αφήσουνε στους Τούρκους (Τζουνέιτ Ουλσεβερ).
 Παρόμοια δήλωσε έκανε και ο Μεμχέτ Αλί Μπιράντ σε ένα σεμινάριο στη Βιέννη: Απευθυνόμαστε σε όλους τους
 πατριώτες για να γνωρίζουν την αλήθεια.

Ο στρατηγός Γ.Αϋφαντής υποστηρίζει ότι ο διευθυντής του 2ου Ε.Γ του ΓΕΣ στρατηγός Στράτος Νταϊλάκης, του έδειξε μια φωτοτυπία δορυφορικής φωτογραφίας αμερικανικού δορυφόρου η οποία απεικόνιζε όλο το Αγαίο.
Το επίκεντρο της έρευνας των φωτογραφήσεων ήταν τα πετρέλαια του Αγαίου. Στο νοτιοανατολικό άκρο υπήρχε μια πιο σκούρα κηλίδα.
Οι αναλύσεις της οποίας έδειξαν ότι υπάρχουν πολύτιμα μέταλλα κ.α, τα οποία εντοπίζονται κυρίως στην περιοχή των Ιμίων!

Για να αντιληφθούμε την αξία του οσμίου πρέπει να αναφέρουμε ότι ένα γραμμάριό του στοιχίζει 60.000 δολάρια!!! Ένα κιλό οσμίου αντιστοιχεί με πέντε τόνους χρυσού! Εάν στα στοιχεία αυτά προσθέσουμε και τα κοιτάσματα ουρανίου που υπάρχουν στη Καβάλα
και αλλού σημαίνει ότι και η Ελλάδα είναι χώρα που δεν μπορούν να την αφήσουν στους Έλληνες!

Επειδή κανένας πόλεμος δεν γίνεται για τα μάτια της ωραίας Ελένης αλλά μόνο για τεράστια οικονομικά συμφέροντα,περιμένουμε από το Ίδρυμα Γεωλογικών και μεταλλευτικών Ερευνών να ενημερώσει τον ελληνικό λαό εάν αληθεύουν όλα αυτά.
Είναι τυχαία η στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου;

Το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε εγγράφως από την Ελλάδα να προσέλθει σε διμερή ελληνοτουρκικό διάλογο με στόχο την επανεξέταση των συνθηκών που ρυθμίζουν το καθεστώς του Αιγαίου.

Με λίγα λόγια οι ΗΠΑ υιοθετούν τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και μας οδηγούν σε κάποιο συμβιβασμό. Πιθανότατα σε μια συνδιαχείριση του πλούτου της περιοχής, ο οποίος θα διανέμεται στα τρία, με λιγότερα ποσοστά στις δύο παράκτιες χώρες και μεγαλύτερα στους φίλους και συμμάχους. Κάτι σαν την εκμετάλλευση του πετρελαίου του Πρίνου...

Πηγή : Περιοδικό Νέμεσις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails