Ο λόγος ύπαρξης του παρόντος ιστολογίου βρίσκεται μέσα στα λόγια του Τζόν Σουϊντον, πρώην αρχισυντάκτη των New York Times, για τον ανεξάρτητο Τύπο.

«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω. Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο….

Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο….

Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες».
Πηγή
« Η ανύποτη ιστορία της εργασίας», του Richard O. Bayer, εκδόσεις United Electrical, Radio & Machine Workers of America, NY 1979.

Ότι πιο ενδιαφέρον βρίσκουμε στην μπλογκόσφαιρα θα το μεταφέρουμε εδώ. Αναρτήσεις γεμάτες συμπάθειες και προσωπικές εκτιμήσεις αλλά χωρίς ταμπέλες και πολιτικές σκοπιμότητες.

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Τι από τα δύο διαλέγετε....;

Γράφει ο Γρηγόρης Ζωγραφάκης

Μετά τη δημοσίευση στην εφημερίδα Το Παρόν ότι ενδέχεται να μπλοκαριστεί το Μνημόνιο από το Συμβούλιο της Επικρατείας ,πολλοί μέντορες και υπερασπιστές της πολιτικής της Κυβέρνησης έσπευσαν να καταστροφολογήσουν και να θέσουν το εκβιαστικό δίλημμα –που ακούγεται από την εκλογή της Κυβέρνησης μέχρι σήμερα-μετά τι;Θα πτωχεύσουμε και δεν θα έχουμε να φάμε....Ακυβερνησία και χάος θα επικρατήσουν....

Κατ’ αρχήν ο μονόδρομος που ακολουθείται προασπίζει τα κεφάλαια των Πιστωτών μας και όχι την οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία....


Δεν ήρθε κανένας με μαγικό ραβδάκι να μας πει πως θα γίνουμε καλύτεροι αλλά αντίθετα ήρθαν να εξασφαλίσουν κεφάλαια για την αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους...Όμως σε μια χώρα που με τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν κατέστη αντιπαραγωγική και αποβιομηχανοποιήθηκε, σε μια χώρα που στηρίζεται στην κατανάλωση-που έχει την έννοια τουρισμός και εσωτερική κατανάλωση-σε μια χώρα που έκανε σπορ τη φοροδιαφυγή με τις ευλογίες του κράτους, σε μια χώρα που δεν εκμεταλλεύεται τους φυσικούς της πόρους και τον ορυκτό της πλούτο,σε μια χώρα που συντηρεί σε υψηλά ποσοστά μετανάστες κάνοντας κοινωνική πολιτική πολλές φορές εις βάρους του λαού της,σε μια χώρα που ο δημόσιος τομέας είναι πιο θελκτικός από τον ιδιωτικό και σε μια χώρα που υπάρχει εκπαίδευση και όχι παιδεία υπάρχει σωτηρία......;

Η απάντηση είναι φυσικά όχι...Απλά δόθηκε μια παράταση στον ασθενή.....Άρα μαθηματικά θα καταλήξουμε στη πτώχευση και την αναδιάρθρωση του χρέους.....
Οπότε απλά χάνουμε χρόνο αντί να κερδίζουμε....

Αν είχαμε προσεγγίσει τις χώρες υψηλού κινδύνου της ευρωζώνης και όλοι μαζί απειλούσαμε τις Αγορές θα είχαμε ίσως καλύτερα αποτελέσματα από το να επαιτούμε τη βοήθεια των ισχυρών εταίρων μας,με το υψηλότερο κόστος το διεθνή διασυρμό της χώρας μας....

Δεν θα αναφερθούμε και στα λάθη της εξωτερικής πολιτικής-το έχω κάνει σε αλλά κείμενα-που πυροδοτούν μια κατάσταση απομόνωσης της χώρας μας από τη Παγκόσμια σκηνή και την άνευ επιστροφής καταπάτηση της αξιοπρέπειας της.....


Οπότε ευθαρσώς η απάντηση σε τέτοιου είδους δημοσιεύματα είναι ότι είναι καλύτερα μια χώρα χωρίς Πρωθυπουργό παρά ένας Πρωθυπουργός χωρίς χώρα.....

Πηγή : Ραμνουσία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails